Het besef dat je een belangrijke rol gaat spelen in het leven van twee kinderen die biologisch gezien niet van jou zijn komt velen malen later binnen. Het is niet die ene relatie waarbij je een leuke jongen hebt leren kennen en mocht het dan jammer genoeg over gaan, dat je alleen hem verliest. Nee. Je bent in beeld bij twee kleine wezens, zij herkennen jou, jij weet met de tijd hoe zij in elkaar steken, je wordt een deel van hun leven en nog belangrijker zij worden een deel van jou. Mijn vriend wist natuurlijk niet hoe het zou lopen; mochten de kinderen zijn vriendin wel? En hoe goed ken ik mijn vriendin eigenlijk dat ik zeker weet dat ze met de kinderen kan opschieten? Dat moment komt pas na meerdere keren elkaar gezien te hebben en genoeg tijd door te hebben gebracht met elkaar.
Het besef dat je ‘ja’ hebt gezegd tegen alles wat erbij hoort; het ouderschap, de opvoeding, het opvangen, de ruzies, het contact met de biologische moeders, de jaloezie en ga zo maar door. Het is veel, heel veel als je er bij stil staat. Onze partners vergeten soms dat het voor ons ook veel is om mee om te gaan en het ons niet altijd makkelijk zal vergaan. Het besef dat je deel uitmaakt van de opvoeding maar aan de andere kant ook weer niet. En hoe ga je daar als partners mee om? Zucht.. zolang je duidelijk met elkaar blijft communiceren of het nou fijne dingen zijn om te horen of niet, blijf praten, blijf aangeven hoe je je voelt en hoe je erover denkt. Zo zullen er nooit onenigheden ontstaan en kan je de ander beter leren begrijpen. 💙
#XoxoStepmomQueen #besef #realiteit #communicatie #houdenvan #luisteren #geven&nemen #partnerschap #ouderschap #nadenken #gevoelensuiten #begrip #samen #opvangnet #💙
Comments