Het was lang geleden voor mij dat ik meeging om de jongste op te halen van de opvang, want ja we woonden op dat moment op 5 min. loopafstand van de opvang vandaan. Normaliter ging mijn partner de jongste ophalen en af en toe ging ik mee. Ik dacht weet je.. iets in mij zei: ga gewoon mee.
Zoals gewoonlijk krijg je een overdracht van één van de leidster over hoe de dag is verlopen en of er natuurlijk bijzonderheden waren. Ik betrap mezelf overigens elke keer weer dat als één van mijn neefjes bij ons is komen spelen of slapen dat ik ook altijd zo een overdracht geef (heel irritant als je zelf ook in het vak zit haha). Maar goed.. we stonden te praten en de leidster vertelde dat ze die dag E. een maatje had gegeven. Dit had ze bij iedereen gedaan van de groep. De leidster zei: ''Dit is je zusje die tegenover je zit''. Waarop de jongste antwoord: ''Ik heb geen zusje die moet nog komen. ''. De leidster keek hem verbaasd aan, wetende dat hij van moederskant al een zusje heeft en een grote zus. Mijn partner wilde altijd al een meisje en wij probeerden het immers al ruim 2 jaar om zwanger te worden. De leidster vroeg aan mij: ''Weet hij iets wat wij nog niet weten? En misschien versprak hij zich dat we het nog niet mochten weten''. Helaas moest ik haar teleurstellen, want vlak voor haar vragen had ik een test gedaan die positief was en dus negatief. Ik was overigens wel wat aangekomen, m'n borsten voelde zwaar aan, mijn lichaam voelde raar dus ik dacht maybe ben ik dan wel eindelijk zwanger. Maar helaas...
In de gang hebben we in ieder geval ontzettend gelachen om de uitspraak van de jongste en het is wel blijven steken bij ons. We hebben die dag er verder niet meer over gesproken met E. maar de volgende dag gebeurde er ook weer iets opmerkelijks.
We zitten aan tafel rustig te eten en plotseling zegt de jongste tegen mij: ''Wanneer ga je een baby maken?'' Waarop ik antwoordde: ''Snap je dat de baby dan van mij en papa zou zijn?'' Zegt ie: ''Ja, dat wil ik!''. Dus ik vroeg hem wil je dan een broertje of zusje? Zegt ie: ''Een broertje''.
Mijn gedachten dwaalden meteen af en deed mij denken aan de droom die mijn oma over mij had jaren geleden. Ze vertelde mij dat ik beschuit met muisjes uitdeelde; blauwe en roze muisjes. Mijn oma is best spiritueel en mijn oma en ik hebben ook vaak een vorm van telepathie over en weer naar elkaar toe. Ik vond mijn oma's droom maar eng, omdat ik weet dat bij haar dromen ook vaak uitkomen of dingen waarvoor zij heeft gebeden. Natuurlijk lijkt het mij hartstikke leuk een tweeling en vooral als het een jongen en een meisje zou zijn. Ik heb namelijk altijd geroepen dat ik eerst een jongen zou willen en dan een meisje en op die manier zouden er twee wensen zijn uitgekomen, maar goed.. gister zei E. natuurlijk dat er een meisje zou komen, zijn zusje en de volgende dag zei hij dat hij graag nog een broertje zou willen.
Het feit dat hij beseft dat als er nog een baby zou komen dat het kind van mij en zijn vader zou zijn en het ook nog eens leuk zou vinden dat raakt mij natuurlijk enorm. De oudste die woont niet bij ons, toentertijd ook niet, maar hij heeft wel aangegeven dat hij ook een tweeling wil.. en hij deed daarbij ook een bijzondere uitspraak: ''Als jullie samen een tweeling krijgen, dan neem ik eentje mee naar huis om de baby te verzorgen! En als ik dan bij jullie kom dan neem ik de baby mee, zodat jullie de baby ook kunnen zien''. Voor ons was dat hartverwarmend dat beide kinderen het leuk zouden vinden nog een broertje of zusje en eigenlijk emotionele toestemming gaven.
Ik vraag me af of er meerdere vrouwen zijn die dit zo hebben mogen ervaren en of het zo belangrijk voor jullie was om die emotionele toestemming te krijgen van je bonuskinderen/ (stief)kinderen? Voor mij was het namelijk erg fijn om dit te mogen ontvangen, gezien kinderen puur, open en oprecht zijn en enkel uitspreken hoe ze zich voelen. Ik bedoel.. als ze het niet zouden willen zouden ze het ook niet benoemen. Dit is geen leugen om bestwil zou ik maar zeggen. Ik krijg vaker berichten privé toegestuurd en wil nogmaals benoemen dat dat niet erg is. Mijn blogs zijn vooral om mensen te inspireren en te laten weten dat of het nou iets positiefs is wat je meemaakt of juist negatief dat je niet alleen bent en ik bereid ben om een luisterend oor te bieden of in ieder geval je verhaal te lezen. Schroom niet!
#StepMomQueen #Eenzusje? #Puur #Oprecht #Emotioneletoestemming #Kinderlogica #Hartverwarmend #Liefdevol #Dromen #Telepathie #Inspiratie #Hoopvol
Comments