1 juli de dag dat de afschaffing van de slavernij wordt gevierd oftewel “Keti Koti”. Zonder teveel in de geschiedenis boeken te treden, maar er toch deels bij stil te staan en in het teken van “StepMomQueen” te blijven wilde ik dit toch met jullie delen.
Vorig jaar 28 juni 2021 kwam onze nachtmerrie uit, er volgende bij ons een onterechte uithuisplaatsing. Eerder heb ik daar een blog over geschreven genaamd: “Crisisopvang”, hierbij de link mocht je die gemist hebben: https://tatianabelhaj.wixsite.com/website/post/crisisopvang Dat betekent dat de jongste langer dan een jaar bij de crisisopvang verbleef en de omgangen steeds werden uitgebreid. Op een gegeven moment na lang wachten mocht hij eindelijk ook tussendoor thuis komen slapen voor een nachtje. Doordat mijn partner en ik alle onderzoeken goed hebben doorlopen en ons keer op keer hebben moeten bewijzen/ hebben bewezen, is het vandaag 1 juli 2022 dan eindelijk zover dat hij weer volledig thuis komt wonen. Voor de uithuisplaatsing heeft hij namelijk 2,5 jaar bij ons gewoond en is hij simpel door Jeugdzorg uit zijn veilige en vertrouwde omgeving gehaald. En dat terwijl Jeugdzorg niet heeft gekeken naar oorzaak-gevolg, waar het daadwerkelijke probleem is ontstaan en zijn gedrag vandaan komt. Maar goed…
Hoe toepasselijk dat de verhuisdatum uitgerekend op 1 juli valt.. het voelt letterlijk alsof hij zijn vrijheid weer terug heeft gekregen en terug kan gaan naar een warm nest vol liefde. De afgelopen maand is hij er dan ook continu mee bezig geweest en heeft hij regelmatig laten weten dat hij niet kan wachten om weer thuis te komen wonen. Dat snoetje vergeet ik dan ook nooit meer. Hij is door een hel gegaan door een foute beslissing van Jeugdzorg en in plaats van dat zijn vorige gezinsvoogd er was om hem te helpen, heeft ze hem nog verder kapot gemaakt. Ook wij zijn door een hel gegaan en hebben veel stress gekend, keihard moeten vechten voor gerechtigheid en velen zittingen gehad om de waarheid boven tafel te krijgen. Zonder onze enorme steun aan familie en vrienden, maar vooral mijn beste vriendin, hadden we het niet gered. We zijn dan ook enorm dankbaar voor de mensen om ons heen die dat kleine mannetje onvoorwaardelijke liefde hebben gegeven en de dag van vandaag nog steeds doen en hem niet hebben opgegeven.
Doordat de jongste wellicht zich afgewezen voelde en ons daar in eerste instantie de schuld voor gaf en hij vooral negatief gedrag heeft laten zien op zowel de crisisopvang als de zorgboerderij, verwachten wij weer bij nul te kunnen beginnen en dat wij hem weer “opnieuw” zullen moeten opvoeden. De periode dat hij bij ons woonde vertoonde hij namelijk in het begin hetzelfde gedrag als op de groep, maar hij veranderde positief doordat hij stabiliteit had en er bij ons thuis geen gebrek was aan structuur en regelmaat. Ook leerde hij hoe het ook kan dan wat hij gewend is en had hij mensen om zich heen die hem op een andere manier leerde omgaan met zijn emoties, maar vooral dat het oké was en hij mocht zijn zoals hoe hij is. Dat hij weg moest brak ons hart in stukken en sindsdien hebben we er alles aan gedaan om hem weer thuis te krijgen.
Vandaag is het dan eindelijk zover! En dan ook zeker een reden voor een feestje! Onze kokosnoot komt weer thuis en dat vieren wij op 1 juli. We kunnen niet wachten om hem in onze armen te sluiten en weer een normaal gezin te kunnen vormen.
Een jaar, 365 dagen, een jaar vol eenzaamheid voor hem in een crisisopvang, een jaar vol verlangen om weer thuis te mogen zijn. Laat dit voor andere ouders een voorbeeld zijn om sterk in je schoenen te blijven staan en niet op te geven. Instanties zijn groot, maar je wilskracht is groter. Je brein is sterker dan je denkt. Geef niet op, omdat Jeugdzorg je neerzet als een slechte ouder en hun gemaakte fouten proberen te verdoezelen. Nee niet zwijgen! Kom voor je kind op en voor jezelf! Vecht.. en laat zien wat je waard bent. Want ook al zijn we een jaar verder.. wij hebben bereikt wat we wilden: HIJ KOMT THUIS! Daar waar hij hoort! En geloof mij.. de weg er naartoe was ontzettend lang, met enorm veel tegenslagen pijn en verdriet.. but we did it!
💚
#StepMomQueen #1juli #KetiKoti #dagvandevrijheid #thuiskomen #overwinning #happyvibes #LIEFDE #nietopgeven #nooitzwijgen #sterkzijn #💙
Comments